เมื่อได้ยินคำว่า...เลือดเย็น
มักจะต้องมีคำว่า เหยื่อ...อยู่เสมอ
เป็นเหมือนเหตุและผลของการกระทำตามกันมา
แต่ใครจะบริสุทธิ์สะอาดไปกว่ากัน
ระหว่าง "ฆาตรกรเลือดเย็น" หรือ "นักเขียนเลือดเย็น"
ใคร? มีความเป็น "มนุษย์" หลงเหลืออยู่มากที่สุด
เป็นส่วนเติมเต็มตัวตนที่หายไป...เหมือนเงาสะท้อนในน้ำ
ของทั้งตัว Truman Capote และ Perry Smith
ไม่น่าเชื่อว่าหนัง "ขาว-ดำ" ปี1967 เรื่อง In Cold Blood
จัดว่าเป็นหนังที่ยอดเยี่ยมในตัวของมันเองอยู่แล้ว
โดยเฉพาะฝีมือการกำกับภาพของ Conrad L. Hall
บวกกับงานตัดต่อทางด้านภาพ-เสียงชั้นยอด
จะมีช่องว่างเว้นวรรคโดยไม่ได้ตั้งใจให้ Capote หนัง "สี"
...ในอีก38ปีต่อมาเติมเต็มนิยามของคำว่า "เลือดเย็น"...ได้อย่างสมบูรณ์แบบ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น